Na Abla (Nami Okimiya) komşusu Tuấn'a her akşam okuldan dönerken karpuz ve kavun verirdi. O zamanlar ablalar çıplak yağmurda oynarken, Tuấn anne babasıyla Tokyo'ya gitti. 10 yıl sonra köyü ziyaret ettiğinde, annesi ona Na Abla'yı ziyarete getirmesi için havuç ve karpuz vermesini söyledi. Ama şimdi Na Abla, güzel bir köylü kızı olmuş ve cazibeli bir kocası var, Tuấn ise artık genç bir çocuk olduğu için çok zorlanıyor! Yaz sıcağı, Na Abla'nın göğsündeki ter damlalarını daha da belirgin hale getiriyor, beyaz elbisesi ise ona benek benek görünüm kazandırarak, kar gibi beyaz teninin arkasında görünüyordu. Tuấn, Na Abla'nın sıcak gülümsemesiyle cennete girmiş gibi hissediyordu.