Ben gençken annem başka bir adamla evden ayrıldı. Babam her gece ağladı, bu da beni çok üzdü. Yine de, hala her zamanki gibi okulda davranıyorum, böylece insanlar ailemin hikayesini keşfetmezler. Birkaç yıl sonra babam yeniden evlendi, yeni bir ailem, nazik ve nazik bir annem, oyunu biraz seven küçük bir kız kardeşim vardı. Gerçekten çok mutlu hissediyorum. Birkaç yıl sonra memleketimden ayrıldım ve Tokyo'daki bir üniversiteye gittim. Çünkü ilk kez yalnız yaşamak zorunda kaldım, babam çok endişeliydi, ama benimle gurur duyuyordu. Annem aynı, beni en mutlu hissettiren şey bu. Ama sadece birkaç yıl sonra babam öldü. Bugün babamın doğum günü, bu yüzden anavatanıma döndüm. Burası hala değişecek hiçbir şey yok. Annemin sağlıklı olduğunu görünce kendimi çok mutlu hissettim. Üvey annem değişmedi, dağınık oda, 30 yaşındayken ama yine de yalnız, özensiz, oyun bağımlılığı, sütyen giymiyor, yaşlı bir adam gibi çorap giymesine izin verin ... aslında, aklımda görünen yanlış bir duygu vardı. Ve bu duyguları kesmek için Tokyo'ya gitmeyi seçtim. Ama geri döndüğünde onunla tekrar tanıştı, bu duygular tekrar yükseliyor. Aniden onu odada mastürbasyon yaptığını gördüğümde, artık dayanamadım! Ve bundan sonra, bana karşı duyguları olduğunu da keşfettim, aşk son derece yanlıştı. Birkaç gün sonra Tokyo'ya döndüm, önümüzdeki yıl geri gelmeye, onu tekrar görmeye söz verdim ve belki de adımızı adlandırdığı çocuk ...