Na Abla (Nami Okimiya) komşusu Tuấn'a her akşam okuldan dönerken karpuz ve kavun veririrdi. O zamanlar ablalar çıplak yağmurda oynarken, Tuấn anne babasıyla Tokyo'ya gitti. 10 yıl sonra köyü ziyaret ettiğinde, annesi ona Na Abla'yı ziyarete getirmesi için havuç ve karpuz vermesini söyledi. Ama şimdi Na Abla, güzel bir köylü kızı olmuş, cazibeli bir kocası var, Tuấn ise artık genç bir delikanlı olduğu için aşırı terliydim! Sıcak yaz havası, Na Abla'nın göğsündeki ter damlalarını daha da belirgin hale getiriyor, beyaz elbisesi, Bambi'nin yeniden doğuşu gibi cildinin arkasında bulanık görünüyor ve Tuấn'ı hoş bir rüzgar ve çiçek kokusuyla dolu bir cennete götürüyor. Na Abla, Tuấn'a yaklaşarak, tatlı ama günahkâr bir gülümseme ile ona bakıyor...