Mahiro benim altımda çalışıyor, birbirimizi tanıyorduk ve sonra evlenmeye karar verdik. Evliliğimizin beşinci yılına girdik, Mahiro evde yardımcı olmaya başladı, ben ise sürekli iş ile meşguldüm. Çalışmanın yorgunluğundan dolayı sadece dinlenmek istiyordum, oysa Mahiro sürekli evindeki komik şeylerden bahsediyordu. Ama ne zaman olduğunun farkında değilim, karım yavaş yavaş değişmeye başladı. Bana daha az konuşmaya başladı, bunun yerine telefon ekranına bakıyordu. Telefon kullanım sıklığı da giderek arttı, neye bakıyor bilmiyorum ama sık sık tek başına gülümsüyordu, ben bakmaya çalıştığımda hemen kaçıyordu. Bir gün, telefonun ışığı yüzünden uyuyamadım, döndüğümde karımın hala telefona baktığını fark ettim. Karım birine mesaj gönderiyordu ve mesajın içeriği, tanıdığım o nazik, saygın kadının bu olduğuna inanamayacak kadar şok olmama sebep oldu...