Nang marinig ko ang balita na ang aking tiyahin na namumuhay mag-isa ay natutulog dahil sa sipon, pinuntahan ko siya upang alagaan. Habang ako ay nagpapawis, ako ay nakalantad sa aking maruming katawan at nagdadagdag ng lakas, kaya't nagkunwari akong hindi makita at tahimik na gumawa ng mga gawaing bahay na hindi ko sanay. Gayunpaman, ang kaakit-akit na anyo ng aking tiyahin ay palaging nananatili sa aking isipan at hindi ko maalis ang aking sarili! Hindi ko kailanman akalaing magkakaroon ako ng pagnanasa para sa aking mahina na tiyahin...