Noong araw na iyon, lampas na ng hatingabi nang umalis kami sa kliyente matapos lutasin ang reklamo. Wala nang mga tren, at walang paraan upang magpalipas ng oras hanggang sa unang tren. Si Mako, ang aking boss na nakatira na medyo malapit sa akin, ay nagsabi, “Mananatili akong magdamag.” Wala lang… Akala ko ay wala namang mangyayari… Si Mako ay natutulog sa napakagandang sofa… Hinalikan ko siya nang hindi sinasadya.
Iwan ang Komento