ฉันเดินทางไปโตเกียวและเริ่มทำธุรกิจ แต่ล้มเหลว และสิ่งที่เหลืออยู่คือหนี้ เมื่อฉันรู้สึกสับสนและกลับไปบ้านของพ่อแม่ ก็เหมือนกับการหนีจากบ้าน น้องสะใภ้ของฉัน อาการี เพื่อนในวัยเด็ก ได้มารับฉัน “... ฉันโตแล้วนะ” อาการีดีต่อฉันเหมือนเดิม “ออกไปซะ!” พี่ชายไปทำงานแม้ในใจจะโกรธราวกับไฟเผา ฉันไม่สามารถควบคุมอารมณ์ที่ฉันซ่อนไว้และผลักอาการีออกไป.