Op een warme zomerdag, omdat mijn vriendin op zakenreis was, moest ik zelf boodschappen doen. Toevallig kwam ik Konomi tegen, mijn vriendin van vroeger die naast me woonde. Vroeger waren we goede vrienden, maar naarmate we ouder werden, raakten we steeds verder van elkaar verwijderd. De laatste keer dat ik haar zag, was op een feestje in Tokyo, ongeveer tien jaar geleden. Konomi is steeds mooier geworden, ze lijkt hier te werken, dus ze zal een korte tijd blijven. Aangezien we elkaar weer tegenkwamen, nodigde ik haar uit om na werktijd samen een drankje te doen. Op de weg terug van de kroeg wilde ze nog even bij mij thuis langsgaan. Ik herinnerde mezelf steeds eraan dat Konomi mijn jeugdvriendin was, dus er zou niets kunnen gebeuren. Maar alles ging precies zoals ik me had gevreesd. Konomi was dronken en ik kon haar niet alleen naar huis laten gaan; mijn huis had maar één bed. We konden allebei niet slapen en we spraken over dingen van vroeger, over hoe we hadden beloofd als volwassenen met elkaar te trouwen... De gevoelens van ons beiden vermengden zich en overschreden de grenzen. Sinds die dag hebben we drie dagen samen geleefd terwijl zij hier was. Op de vierde dag, toen ik wakker werd, was Konomi nergens meer te bekennen, er was niets meer achtergebleven (behalve het slipje), alles leek wel een droom...