Twee jaar geleden werd Momo in onze afdeling geïntroduceerd, en ik werd aangewezen om haar te begeleiden. Ik was meteen verliefd op Momo. Na het verzamelen van al mijn moed, durfde ik uiteindelijk haar mee uit te vragen. Een tijd later verklaarde ik mijn liefde aan haar en niet lang daarna zijn we getrouwd. Momo is mijn eerste liefde en mijn eerste keer was ook voor haar. Ik heb gehuild toen een prachtige en perfecte vrouw als Momo echt de mijne werd. Maar tot nu toe, door een ongeluk, kan ik alleen maar thuisblijven, en Momo moet hard werken om geld te verdienen. Mijn zelfvertrouwen groeit steeds meer, vraag ik me af of ik wel waardig ben voor haar? 'Ben je echt gelukkig met mij getrouwd?' Deze vraag stel ik Momo vaak, elke keer antwoordt ze natuurlijk. Maar de laatste tijd lijkt er iets anders te zijn, ze komt vaak laat thuis en neemt niet op. Ook vandaag weer, ze neemt meer tijd om kleding uit te kiezen en zich op te maken. Misschien... zal mijn vrouw vandaag door een andere man worden veroverd. Om de waarheid te achterhalen, stopte ik het afluisteren in Momo's boekentas. En net zoals ik dacht, ging Momo naar het huis van haar ex-vriend en de twee bedreven de liefde als een gek. Ik heb haar nog nooit zo onzedelijk horen kreunen terwijl ze met me vrijde. Ik voelde een gevoel van mislukking, maar om de een of andere reden voelde ik me extreem warm. 's Avonds besloot ik met Momo te praten. Ik neem het haar niet kwalijk, ik verdien het gewoon niet om bij jou te zijn. Ik besloot dat we met z'n tweeën weg moesten gaan, en Momo rende naar me toe en liet haar uiterst bekwame seksuele vermogens zien die ik niet kon verwachten. Ook al zei ik het niet, ik wist dat Momo niet bij me weg wilde zijn. Dus besloot ik Momo en mijn ex-vriend toe te staan seks met elkaar te hebben, maar met mijn getuige, omdat ik me ook extreem heet voelde toen ik zag hoe mijn vrouw door iemand anders werd geneukt. Nadat de sublieme momenten voorbij waren, vroeg ik me meteen af: is dit wat ik wil?