Ik ben een bouwvakker, samen met mijn sterke en karakteristieke vrouwelijke baas die met de bus naar de bouwplaats gaat. Na ons werk kwam er plotseling een grote regenbui waardoor we vast kwamen te zitten. De banden zaten in de modder, we konden niet rijden, en we zaten in een afgelegen berggebied zonder telefoonontvangst, dus we moesten de nacht in de bus doorbrengen met mijn baas. Kijkend naar het natte haar van mijn baas, de stevige huid met de zichtbare buikspieren terwijl ze zichzelf afdroogde, voelde ik een aantrekkingskracht die anders was dan normaal en kon ik mijn opwinding niet verbergen. Toen kwam mijn baas dichterbij... In de storm met bliksem waren we met slechts twee personen in de bus, het onveilige gevoel bracht ons dichter bij elkaar. De gevoelens groeiden langzaam, en we stortten ons intens in elkaar, waardoor de bus weer en weer schudde om elkaar warm te houden.