Vijf jaar na hun huwelijk wijdde Chaoyang, de verpleegster, haar hele leven aan haar man. Op dat moment ontmoette ik toevallig Ozawa, die voor mij zorgde als een patiënt, en samen aten we. Ozawa, die werd aangetrokken door mijn niet-verdedigbare uiterlijk, die mijn ziekte verlichtte en klaagde bij mijn man, benaderde haar op een ondraaglijke manier. Chaoyang ging weg om te ontsnappen, maar een dag later ontmoette ze hem weer in de hoedanigheid van haar man die kwam raadplegen. Het lichaam, waarvan ik dacht dat het duidelijk was maar al een tijdje niet meer was aangeraakt, herinnerde ik me pijnlijk ...